Loslaten in stilte
22/10/2017
Herfst, een periode dat de bomen – met één en al kleurenpracht – hun bladeren loslaten. Zaterdagochtend, ik sta in het zonnetje die kleurenpracht te bewonderen, terwijl ik luister naar een prachtig gedicht van Nelson Mandela: Loslaten en Liefhebben. Dit gedicht wordt voorgelezen door onze wandelcoach Mariëlle, voorafgaand aan de stiltewandeling we onder haar begeleiding gaan maken.
Wandelen in stilte, af en toe even stilstaand, in verwondering over het schouwspel van de zonnestralen, die de gekleurde bladeren doen schitteren. Ik doe mijn best om mijn looppas te vertragen zodat ik daadwerkelijk bij elke voetstap, het contact met de aarde bewust kan voelen, maar wordt afgeleid door het vrolijke gekwetter van alle vogels. “O ja, dan was er ook nog het thema loslaten.” Terwijl ik me bij mezelf afvraag wat loslaten voor mij eigenlijk betekent, dwaalt mijn aandacht alweer af een spinnenweb tussen het gras bedekt met dauw. Ik kan het dan ook niet laten om toch “stiekem” een foto te maken met mijn telefoon.
Ik ben dan wel niet aan het praten of aan luisteren naar anderen, maar stil in mijn hoofd is het bij lange na nog niet. “Jeetje, die stilte is nog best wel pittig! Dan maar weer met mijn aandacht naar het ritme waarmee mijn voeten telkens contact maken met de aarde”. Als ik dan ook het ritme van mijn ademhaling weet af te stemmen op mijn looptempo, raak ik langzamerhand in een meditatieve toestand. En dan voel ik steeds meer ruimte ontstaan. Ruimte om de stilte te kunnen toelaten en al die gedachtespinsels ook daadwerkelijk los te laten.
Loslaten betekent voor iedereen weer wat anders én tegelijkertijd is het vaak voor vele van ons niet makkelijk om daadwerkelijk los te laten. Waar de een moeite heeft om zich los te maken uit een relatie waarin hij / zij niet gelukkig meer was, knokt een ander om te stoppen met een ongezonde leefgewoonte en vindt een derde het moeilijk om niet overal de controle over te kunnen hebben. Zoals zo mooi in onderstaand gedicht wordt beschreven, begint loslaten bij accepteren van datgene wat is, in het hier en nu.
Liefhebben en loslaten
Loslaten betekent niet je niet meer betrokken voelen,
maar ik kan het niet voor een ander doen.
Loslaten is niet mijzelf losmaken,
maar het besef dat ik een ander niet kan besturen.
Loslaten is niet een ander wat toestaan,
maar hem laten leren door ervaren.
Loslaten is machteloos toegeven,
want het resultaat is niet van mij afhankelijk.
Loslaten is niet een ander willen veranderen of hem de schuld geven,
maar het beste van mijzelf maken.
Loslaten is niet meer zorgen voor,
maar zorg hebben om.
Loslaten betekent niet meer vasthouden,
maar steunen.
Loslaten is niet oordelen,
maar anderen de kans geven zichzelf te zijn.
Loslaten betekent niet meer alles willen regelen,
maar anderen de kans geven de werkelijkheid onder ogen te zien.
Loslaten betekent niet ontkennen, maar aanvaarden.
Loslaten betekent niet langer willen scheiden of twisten,
maar eigen tekortkomingen zoeken en verbeteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten,
maar elke dag nemen zoals die komt en daar plezier in hebben.
Loslaten is niet iedereen bekritiseren en bedisselen,
maar proberen te worden waarvan ik droom.
Loslaten is niet het verleden betreuren,
maar groeien en leven naar de toekomst.
Loslaten is minder angst en meer liefhebben.
Wat betekent loslaten voor jou? Zou je graag een aantal inefficiënte denk- of gedragspatronen willen veranderen, maar weet je niet zo goed hoe? Zijn er misschien belemmerende overtuigingen die je in de weg staan om je doel te bereiken, maar kun je die moeilijk loslaten? Wil je eens vrijblijvend kennis met mij maken en bespreken of ik je daarbij kan helpen? Neem gerust contact met mij op.
