Weer even terug in de collegebanken.
09/06/2013
De werking van het brein en de fysiologie van chronische pijn en vermoeidheid zijn onderwerpen die mij gedurende mijn loopbaan altijd al hebben geboeid. Elke mogelijkheid om over deze materie te leren, pak ik graag met beide handen aan. Door het bijwonen van diverse symposia over dit onderwerp heb ik Marten Klaver (zelf benoemd emotieneuroloog) ontmoet. Zo heb ik afgelopen vrijdag, op uitnodiging van Marten Klaver deelgenomen aan zijn college voor de Masteropleiding psychosomatische fysiotherapie aan de Hogeschool Utrecht. Hij heeft zichzelf bekwaamd in de neurowetenschappen over emoties en somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK). Zijn college gaf mij de gelegenheid om mijn kennis over het brein, emotie en SOLK te verdiepen. Daarbij heb ik ervaren dat deze kennis aanmerkelijk bijdraagt aan de behandelmethoden van fysiotherapeuten gespecialiseerd in de psychosomatiek.
Als medisch coach kan ik deze inzichten eveneens gebruiken bij het begeleiden van mensen met SOLK problematiek, zodat zij “lekker in je lichaam” (weer) kunnen ervaren. Daarnaast vind ik het gewoon ontzettend leuk om weer even in de huid te kruipen van een student. Kennis opdoen, om deze vervolgens weer te kunnen delen met andere belangstellenden, geeft mij een enorme energieboost. Maar wat betekent kennis eigenlijk? “Kennis is Macht” is een veel gehoorde uitspraken. Is dat wel zo? Er bestaan immers talrijke opvattingen en tegeltjes spreuken over (de betekenis van) kennis.
Bij een snelle zoektocht naar andere citaten over kennis, viel mijn blik op een citaat van Immanuel Kant, een Duitse filosoof (1724-1804): “Wetenschap is georganiseerde kennis. Wijsheid is georganiseerd leven”. Mijn inziens heeft kennis die alleen in mijn hoofd zit, geen enkele toegevoegde waarde. Wijsheid is – volgens mij – het dusdanig toepassen van de opgedane kennis, dat je daarmee niet alleen je eigen leven verrijkt, maar vooral dat van jouw directe (en indirecte) omgeving. Een hoogleraar heeft ooit tegen mij gezegd “Een slim persoon weet veel, maar een wijs persoon, weet wat zij moet onthouden”.
Gisteren tijdens de lunch met een aantal collega coaches, hadden we een boeiende discussie over het nut van wetenschappelijk onderzoek. Naast de gezonde salades en lekkere broodjes kwam er een zeer boeiende vraag op tafel: ‘Hoe weet je nu zeker dat kennis wat gedocumenteerd is als “wetenschappelijk onderzocht” ook echt waar is?’ Er zijn immers tal van factoren die de uitkomsten van het onderzoek kunnen beïnvloeden. Een van de genoemde voorbeelden betrof de fraudezaak die Diederik Stapel had gepleegd in zijn onderzoek, waardoor de sociale psychologie als wetenschap en veel van zijn studenten nadeel hebben ondervonden.
Dus wat maakt wetenschappelijk onderzoek en de daaruit voortvloeide kennis waardevol? Volgens mij, kun je kunt immers pas iets zeker weten, als je het zelf hebt uitgeprobeerd. In mijn vorige blog heb ik gesteld dat je de meeste leerervaring kunt opdoen, buiten je de grenzen van je comfortzone. Binnen de veilige grenzen van jouw comfortzone kun je andermans boeken lezen en een diens wereld aan kennis in je opnemen. Echter, deze opgedane kennis zal voor jou pas betekenis krijgen als je zelf ervaart of én hoe jij die kennis kunt toepassen. Nieuwe ervaringen opdoen en oude patronen doorbreken, wordt pas mogelijk als je uittest of een andere manier van doen, je hetzelfde of misschien wel een beter resultaat oplevert. Het loskomen van hardnekkige denk- en gedragspatronen gaat niet vanzelf en kan soms zelfs een pijnlijke ervaring zijn. Dat vergt motivatie en doorzettingsvermogen. Ik heb inmiddels aan den lijve ondervonden, dat de opbrengt van die nieuwe leerervaringen zeer waardevol is.
Welke betekenis geef jij aan kennis?
