Donkere Dagen?
16/11/2014
Het is weer tijd voor een vaak gehoorde cliché: De donkere dagen voor Kerst. En als ik zo om mij heen kijk, lijkt het inderdaad donker te worden, en niet alleen omdat de zon eerder onder gaat: In de maanden voordat de Sint weer voet op Hollandse bodem zou zetten, is de discussie over het bestaansrecht van Zwarte Piet alsmaar heftiger geworden; Ondanks dat we nog maar een week geleden vierde dat het alweer 25 jaar geleden is dat Berlijnse muur viel, worden de onderlinge verhoudingen tussen Rusland en de NAVO met de dag grimmiger; Terwijl vele mensen strijden tegen een dodelijk virus, dat razend snel om zich heen grijpt, wordt er in vele landen gestreden om meer macht en/of meer land, soms zelfs uit naam van een Religie.
Als individuen kunnen we al het leed – in de wereld van nu – niet verminderen, maar een aardig gebaar – hoe klein ook – heeft meer positieve effecten dan we ons wellicht beseffen. Toen ik gisteren na het afrekenen bij de zelfscanner, met mijn bonnetje, spaarzegeltjes bij de servicebalie ging halen, vroeg een dame die achter mij stond “U spaart Kristalzegels, mevrouw?” Waarop zij vervolgens de kassière vroeg haar zegels aan mij te geven. Met een blos op mijn wangen bedankte ik deze dame voor haar attente gebaar, en kon niet anders dan blijven glimlachen terwijl ik terug naar mijn auto liep. Bij een aantal voorbijgangers die toevallig mijn blik kruiste, zag ik eveneens een glimlach verschijnen. Relaxed reed in terug huiswaarts, voorrang verlenend aan aantal andere weggebruikers – ook al had ik zelf voorrang – waarop er een duim opgestoken of gezwaaid werd.
Vanmorgen las ik een artikel, waarin beschreven werd dat het brein van vrijwilligers minder heftig reageerde op negatieve signalen, als deze vrijwilligers, voorafgaand positieve prikkels (die hen herinnerde aan Liefde en Zorg) hadden ontvangen. Dit komt doordat de amygdala (de amandelkern) in ons brein minder gevoelig wordt gemaakt voor stressoren als het – vlak daarvoor – was blootgesteld aan signalen gerelateerd aan Liefde en Zorg. Deze amandelkern is een amandelvormige knoop van zenuwen die verbanden legt tussen informatie afkomstig van verschillende zintuigen en deze koppelt aan emoties. Aangezien onze emoties direct van invloed zijn op ons gedrag, zal een persoon die is blootgesteld is aan positieve signalen – zoals Liefde en Zorg – in stressvolle situaties zeer waarschijnlijk anders reageren dan een persoon die deze positieve signalen niet heeft ontvangen. Hoewel de wetenschappers deze recente resultaten verder zullen moeten onderzoeken, bevestigd dit artikel – wat mij betreft – mijn persoonlijke ervaringen dat het ontvangen van aardige gebaren, het doorgeven ervan, uitlokt.
In deze donkere dagen, steek ik graag kaarsjes aan, maar dan niet alleen letterlijk met een lucifer. Met wat meer aandacht voor elkaar – bekenden en onbekenden – kunnen we een lichtpuntje voor de ander zijn. Soms is het simpelweg een klein aardig gebaar aan een onbekende, en soms een goed gesprek, waarin we een diepgaand contact met onze gesprekspartner hebben. Vele lichtjes maken “deze donkere dagen voor de kerst” wat minder donker, toch?!
