Leg je interne zelfcriticus het zwijgen op.
28/07/2013
Van vrijdag op zaterdag heb ik een nachtje gelogeerd bij een vriendin in een dorpje in het oosten van Nederland. Zaterdagochtend werd ik rond 05:15 gewekt door de hanen die lieten blijken dat de zon al aan het opkomen was. Zodra ik mijn ogen open had, begon het in mijn bovenkamer gelijk weer te ratelen, om een non-stop gedachtestroom te produceren aan plannen voor de toekomst als ondernemer. Na nog een uurtje of anderhalf hebben liggen woelen, omdat niet meer kon slapen door deze gedachtestroom -die ik blijkbaar ook niet meer kon stopzetten – heb ik het slapen maar opgegeven. Vanuit het raam van mijn logeerkamer had ik al gezien dat er een sprookjesachtige nevel hing over de weilanden, waar de zon doorheen probeerde te prikken.
Op mijn slippertjes ben ik “even” naar buiten gelopen, om te genieten van die prachtige ochtend. Ik had helaas mijn camera niet bij me, maar gelukkig wel mijn telefoon, waarmee ik wat foto’s kon maken. Terwijl ik helemaal opging in het vastleggen hoe de zonnestralen steeds krachtiger door de ochtendmist straalde en de akkers en bomen in een zilverwit licht zette, merkte ik dat die gedachtestroom was gestopt. Het was even heerlijk rustig in die bovenkamer van mij. Dat maakte dat ik intens kon genieten van het vredige landschap, de vogels die de stilte doorbraken met hun ochtendconcert en het lichte briesje dat ik langs mijn armen voelde gaan.
Die gedachtestroom betrof trouwens alleen maar leuke en inspirerende ideeën voor de toekomst. Maar welk effect heeft je interne dialoog op jou, als je (alleen maar) zorgen hebt, aan het piekeren bent en die negatieve gedachtestroom niet meer kunt stop zetten. Niet kunnen slapen door allemaal leuke plannen is niet zo erg, maar piekeren en alleen maar negatief commentaar in je hoofd “moeten aanhoren”, zal je waarschijnlijk mentaal uitputten. Dit komt doorat je gestrest raakt als je jezelf continue verbaal “over de kop slaat”. Bij stress produceert je lichaam stresshormonen, welke ook een nadelig effect hebben op je mentale functioneren. Doordat stresshormonen delen van je hersenen blokkeren, kun je niet meer helder nadenken en de continue negatieve gedachtestroom veroorzaakt een chaos in je hoofd. Dit geeft nog meer stress en voor je het weet zit je een negatieve spiraal. Met een hoofd vol door gepieker, kun je ook niet meer waarnemen wat er om je heen gebeurd en niet meer genieten van mooie momenten en de mensen om je heen.
Dus hoe stop je nu dat gepieker en hoe leg je die interne zelfcriticus het zwijgen op? Toen ik die zaterdagochtend helemaal opging in het maken van foto’s, kwam bij mij de gedachtestroom tot rust. Een activiteit ondernemen zou een van de manieren kunnen zijn om jouw zelfcriticus tot rust te brengen. Bijvoorbeeld een (creatieve) hobby, of je fysiek inspannen door te gaan sporten zijn uitstekende manieren om ervoor te zorgen dat andere hersengebieden actief moeten worden, zodat er geen gehoor meer wordt gegeven aan die negatieve gedachten stroom, die hierdoor uitdooft. Er zijn uiteraard nog vele andere wijzen waarop je ervoor kunt zorgen dat je minder aandacht kunt besteden aan die negatieve gedachtestroom. Ga er eens mee experimenteren en ontdek wat voor jou de meest effectieve en prettigste manier is om jouw interne criticus het zwijgen op te leggen.
